Cykl miesiączkowy- jakie są zaburzenia emocjonalne z tym związane?

Napady złości, wilczy apetyt, bezsenność czy zaburzenia lękowe to problemy, z którymi borykają się kobiety. Dzieje się tak z powodu zaburzeń związanych z cyklem miesiączkowym. Jednym z nich jest zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS).

Jak rozpoznać zaburzenia emocjonalne związane z cyklem miesiączkowym?

Zespół napięcia przedmiesiączkowego charakteryzuje się objawami somatycznymi np. tkliwość piersi, obrzęki, wzdęcia, bóle głowy. Poza tym występują także objawy takie jak: zaburzenia snu, zwiększenie apetytu, osłabienie koncentracji. Zaburzenia emocjonalne związane z cyklem miesiączkowym to: drażliwość, wahania nastroju, uczucie lęku i napięcia, depresja, poczucie braku kontroli. Aby potwierdzić, że kobieta cierpi na zespół napięcia przedmiesiączkowego, należy wykluczyć inne choroby somatyczne i psychiczne, czyli depresję, zaburzenia lękowe czy inne zaburzenia osobowości. Jeśli dolegliwości są nasilone na tyle, że jest potrzeba wdrożenia leczenia, można stwierdzić, że mamy do czynienia z zespołem napięcia przedmiesiączkowego.

Bardziej intensywne natężenie objawów występuje w zaburzeniu nazwanym przedmiesiączkowym zaburzeniem dysforycznym (PMDD). Cierpi na nie około 2-9% miesiączkujących kobiet. Kobiety, które borykają się z tym zaburzeniem, mają objawy głównie emocjonalne. Niestety wpływa to bardzo często na funkcjonowanie w pracy czy w życiu społecznym. Ważne jest właściwe rozpoznanie PMDD, objawy tego zaburzenia pojawiają się tylko w okresie przedmiesiączkowym. Czasem trudno jest rozróżnić objawy PMS i PMDD, ponieważ kobiety często chorowały na zaburzenia psychiczne w przeszłości. Dlatego diagnoza powinna być postawiona bardzo ostrożnie.

Jak sobie z tym radzić?

Zespół napięcia przedmiesiączkowego oraz przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne można łagodzić dzięki wielu sposobom. Korzystnie wpływa zmiana diety i stylu życia. Zaleca się regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne oraz nauczyć się umiejętności radzenia sobie ze stresem. W tym celu warto nauczyć się technik relaksacji oraz technik radzenia sobie ze stresem. Zwiększone spożycie węglowodanów łagodzi wiele objawów tych zaburzeń. Ponadto lekarz może zalecić przyjmowanie leków łagodzących objawy zaburzeń depresyjnych oraz lękowych. Pomaga także terapia hormonalna, czyli zatrzymanie owulacji. Stosuje się również ziołolecznictwo np. niepokalanek mnisi oraz miłorząb japoński, a także uzupełnianie mikro i makroelementów.